ภาษา C
คือ ซึ่งเป็นภาษาคอมพิวเตอร์ที่ใช้สำหรับพัฒนาโปรแกรมทั่วไป ถูกพัฒนาโดยเดนนิส ริสชี่ (Dennis Ritchie) เมื่อประมาณต้นปีค.ศ. 1970 เพื่อใช้งานบนระบบปฏิบัติการยูนิกส์ แทนภาษาแอสเซมบลี ซึ่งเป็นภาษาระดับต่ำที่สามารถกระทำในระบบฮาร์ดแวร์ได้ด้วยความรวดเร็ว แต่จุดอ่อนของภาษาแอซเซมบลีก็คือความยุ่งยากในการโปรแกรม ความเป็นเฉพาะตัว และความแตกต่างกันไปในแต่ละเครื่อง ต่อมาถูกนำไปใช้ในระบบปฏิบัติการต่าง ๆ จนถูกใช้เป็นภาษาพื้นฐานสำหรับภาษาอื่น เช่น ภาษาจาวา Java ภาษาพีเอชพี (PHP) ภาษาซีชาร์ป C# ภาษาซีพลัสพลัส C++ ภาษาเพิร์ล (Perl) ภาษาไพทอล (Python) หรือภาษารูบี้ (Ruby) ภาษาซีเป็นภาษาเขียนโปรแกรมระบบเชิงคำสั่ง (หรือเชิงกระบวนงาน) ถูกออกแบบขึ้นเพื่อใช้แปลด้วยตัวแปลโปรแกรมแบบการเชื่อมโยงที่ตรงไปตรงมา สามารถเข้าถึงหน่วยความจำในระดับล่าง ภาษา C แม้จะเป็นภาษาระดับสูง แต่ก็สามารถใช้เป็นภาษาเครื่องได้เป็นอย่างดี
โครงสร้าง
1.พรีโปรเชสเชอร์ไดเรคทีฟ (Pre-processor Directive) ส่วนหัวของโปรแกรม(Header File)เป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งของภาษา C เป็นส่วนที่บอกให้คอม ไพล์เลอร์รับทราบว่า ให้นำไฟล์ส่วนดังกล่าวมาคอมไพล์ร่วมด้วยดังตัวอย่างเฮดเดอร์ไฟล์ คือ #include <stdio.h> โดยชื่อเฮดเดอร์ไฟล์ที่ผนวกเข้ามาสามารถเขียนอยู่ภายในเครื่องหมาย < > หรือ " " ก็ได้
เฮดเดอร์ไฟล์เป็นไฟล์ชนิดข้อความ (Text File) ที่ภายในโปรแกรมจะมีการประกาศค่าตัวแปร และค่าคงที่ต่างๆ ซึ่งจะบรรจุฟังก์ชั่นมาตรฐานต่างๆ รวมเข้าด้วยกันตามลักษณะงานที่ใช้ และเก็บลงในไลบารี โดยจำถูกนำมาอ่านรวมกันกับชุดคำสั่งขณะทำการคอมไพล์เลอร์
เฮดเดอร์ไฟล์ที่เรานิยมใช้บ่อยมีอยู่ 2 เฮดเดอร์ คือ stdio.h และ conio.h
stdio.h เป็นเฮดเดอร์ที่เกี่ยวข้องกับฟังชั่นอินพุตและเอาต์พุต Input and Output) เช่น
ฟังก์ชั่น printf( ) , scanf ( )
conio.h เป็นเฮดเดอร์ที่เกี่ยวกับฟังก์ชั่น รอรับคำสั่ง เช่น getch ( )
ความหมายของพรีโปรเชสเชอร์ก็คือ "ตัวประมวลผลก่อน" ชึ่งจะต้องถูกกำหนดไว้นอกฟังก์ชั่นเสมอ โดยส่วนนี้จะได้รับการประมวลผลก่อนชุดคำสั่งภายในฟังชั่น จึงเป็นที่มาของพรีโปรเชสเชอร์นั่นเอง การ เขียนจะต้องนำหน้าด้วยเครื่องหมาย # เสมอ อย่างไรก็ตามพรีโปรเชสเชอร์จะมีอยู่หลายตัวด้วยกัน เช่น
#if #ifdef #ifndef #else #elif #endif
#include #define #undef #line #error #pragma
2. ฟังก็ชั่นหลัก (Main Function) ฟังก็ชั่น main( ) ในภาษา C จัดเป็นฟังก็ชั่นที่ทำหน้าเสมือนกับเป็นโปรแกรมหลักที่สั่งให้ชุดคำสั่ง ทำงานรวมถึงการเรียกใช้ฟังก์ชั่นย่อยๆอื่นทำงาน กล่าวคือการสั่งงานในโปรแกรมจะอยู่ภายในฟังก์ชั่น main ( ) นั่นเอง
3. ประโยคคำสั่ง (Compound Statement) เป็นชุดคำสั่งที่บรรจุอยู่ในฟังชั่นนั่นๆ ซึ่งอาจจะเป็น
- ประโยคที่ใช้สำหรับประกาศตัวแปร (Variable) หรือการกำหนดค่าเริ่มต้นให้กับตัวแปรต่างๆ
โดยตัวแปรที่ใช้งานในโปรแกรม จำเป็นต้องได้รับการประกาศชนิดข้อมูลของตัวแปรนั้นๆด้วย
- ประโยคนิพจน์คณิตศาสตร์ เช่น ประโยคคำนวณตัวเลขต่างๆ
- ประโยคคำสั่งควบคุมอื่นๆ เช่น คำสั่งควบคุมวงจรลูป คำสั่งควบคุมเงื่อนไข เป็นต้น
4. คำอธิบายภายในโปรแกรม (Program Comment) คำอธิบายโปรแกรม เป็นส่วนที่ผู้เขียนโปรแกรมนำมาใช้อธิบายจุดสำคัญต่างๆ ภายในโปรแกรม เช่น ใช้อธิบายจุดประสงค์ของโปรแกรมส่วนนั้นๆ รวมถึงการป้องการหลงลืม กรณีที่ต้องกลับมา ปรับปรุงโปรแกรมใหม่ รูปแบบการเขียนคำอธิบายในภาษา C
/*คำอธิบาย*/ หรือ //คำอธิบาย เช่น /*comment*/ หรือ //comment
ตัวอย่างโครงสร้าง
โดยปกติแล้วโปรแกรมของผู้เริ่มต้นเป็นโปรแกรมที่เรียกว่า "Hello word" ซึ่งจะแสดงคำว่า "Hello World!" ออกทางจอคอมพิวเตอร์ของคุณ มันเป็นโปรแกรมที่ง่ายที่สุดที่จะแสดงให้นักพัฒนามือใหม่ได้เห็น มาดูว่ามันเป็นอย่างไร
#include <stdio.h> int main () { printf ("Hello word!"); return 0; }
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น